M7 Czy niemowlę musi mieć rozmiar XS?

Takie pytanie, że niby retoryczne... Z naciskiem na że niby, bo wbrew pozorom odpowiedź na nie istnieje więcej niż jedna.

Jak wiadomo, Mill rozmiarów jest raczej słusznych. Wedle najnowszych lekarskich pomiarów (z poniedziałku) ma 66cm (niska, wiadomo, biorąc pod uwagę fakt że TM ma 162 a ja 158 nie spodziewałam się giganta) i waży zawrotne 8,030kg. Czyli dość sporo, jak się okazuje, jak na niemowlaka w jej wieku a już w szczególności w jej wzroście. Ponoć dzieci mają potroić wagę urodzeniową w rok, a nie siedem miesięcy. Ups.

I niby wszyscy mówią jak to dobrze, że tyje. Mamy się martwią o to ile dzieci przybierają, i czy nie za mało. Jeśli za dużo - no to przecież na pewno, ale to na pewno jest na mleku modyfikowanym, no bo przecież piersią nie da się przekarmić. I nie żebym twierdziła że Mill jest przekarmiona (choć może trochę i jest) - ale osobiście kompletnie się z tym nie zgadzam. Widzę jak często, zwłaszcza w niektóre noce, a już zwłaszcza te towarzyszące ząbkowaniu, moja córeczka przysysa się do piersi bynajmniej nie dlatego, że jest głodna. Po prostu chce się przytulać, czuć bliskość i wszystkie te dobre emocje które karmienie dopiersiowe ze sobą niesie. Próbowałam ją przytulać i nie karmić, ale nie przeszło. To samo ze spaniem i jedzeniem - ona autentycznie je i śpi, a kiedy próbuję wyjąć jej pierś z buzi (kiedy autentycznie śpi, nieraz chrapiąc!) jest bunt na pokładzie i ryk i albo cycek albo syrena, wybór należy do ciebie. Przyznaję bez bicia, opcja pierwsza, bez zastanowienia. Ponadto odkąd się odsmoczkowała w okolicy 3-4 miesiąca też częściej szuka piersi z łatwo dających się zidentyfikować przyczyn. I nie oszukujmy się - tym sposobem mam w domu dziewczynkę, której nie widać szyi (no, chyba że się wybitnie idealnie ułoży) a obwód jej uda niejedną podopieczną Chodakowskiej doprowadziłby do depresji.

Owszem, ma Mill rozszerzoną dietę, bo rwała się do jedzenia nie do opanowania. Dietę rozszerzoną o warzywa i owoce, jajko, mięcho i inne tego typu specjały jeszcze przed nią. Ekspozycję na gluten zrobiła sobie sama kiedy zeżarła kawałek bagietki sprzątnięty z mojego talerza, ale nie futrujemy jej pieczywem na co dzień, nie myślcie sobie. Nie dajemy też kaszek (raz dostała parę łyżek, zjadła ze smakiem, jak wszystko, ale zdecydowanie nie widzę powodów żeby podawać jej kaszkę póki co więc nie podaję) ani innych gęstych i ciężkostrawnych rzeczy, bo co mam jej dokładać, no bez przesady. Mleko ma dość kalorii, co widać na załączonym obrazku. Myślałam że rozszerzając dietę spożycie mleka spadnie a konsumpcja nieco mniej kalorycznych warzyw i owoców wzrośnie. A tu psińco, inne rzeczy to chętnie, ale zapotrzebowanie na cycowanie nie wydaje się zmniejszać, a nawet wręcz przeciwnie.

Mill jest dla mnie jest absolutnie piękna. Fakt, nie jest drobnym dzidziusiem, który z łatwością siada (raz jej się udało), raczkuje (nie przejawia zainteresowania), wstaje (ditto) i z gracją wygląda wspaniale pod wszystkimi kątami. Ależ kurcze, nie dajmy się zwariować. Nie wszystkie niemowlęta są takie same - są chudsze (które też są super, znam osobiście parę i uważam że są cudne!) i książkowe i są grubsze (jak moja Mill, która, jak już pisałam, jest absolutnie piękna) i tyle. I o ile nie są grubsze ewidentnie z faszerowania różnymi świństwami (bakusie, parówki, kaszki z zawartością cukru większą od zawartości kaszki, te sprawy - wystarczy wejść na pierwsze lepsze form o rozszerzaniu diety żeby zrozumieć, że wcale nie jest z nami jako mamami tak źle) - u diabła, pozwólmy im na to!

Ja czuję czasem nomen-omen wielką presję związaną z tym, że Mill nie jest chudzielcem. Że jest najgrubszym niemowlęciem świata. Że ciężka jest (no jest - i co zrobię?). Nawet nasza pani pediatra nazywa ją okrąglakiem i pulpetem. Ja absolutnie nie zaprzeczam, ona jest okrągła i pulpetowata - niewątpliwie nawet jest. Sama jej wytykam. Ale nie zmienia to faktu że nieustanne komentarze otoczenia dotyczące figury mojego dziecka trochę mnie bolą - no haloooo, ona ma niecałe siedem miesięcy, nie tyje od piwa (jak tatuś) czy czekolady (jak mamusia) tylko od mleka i niepohamowanego apetytu do którego niemowlę w jej wieku ma święte prawo. Nie musi mieć Mill rozmiaru XS. Zdecydowanie nie musi.

A Wasze dzieci jak? Chudzielce czy okrąglaki? A może też budzicie jakieś figurowe reakcje?

Pozdrawiamy,
z&m (obie nie XS, ale nie uważające żeby było to wybitnym problemem)

 'Że niby ja jestem gruba!?!?!?!?!?'