M5 Bujamy się: Kocierz + Łękawica

Oczekując na powrót Towarzysza Męża (za trzy dni!) postanowiłyśmy z Mill skorzystać z zaproszenia mojej ulubionej mamy chrzestnej do ich górskiego przepięknego domu w Łękawicy, koło Żywca, i spędzić parę dni na tak zwanym świeżym powietrzu, połazić, polenić się, spędzić czas z rodziną, zobaczyć nowe rzeczy i skrócić sobie czas oczekiwania właśnie.

W tym samym czasie była u mojej chrzestnej chrzesta Mill (to skomplikowane a właściwie proste - moja chrzestna jest mamą A.B.-B., a A.B.-B. jest chrzestną Mill. Matka Polka vel moja mama jest chrzestną A.B.-B. a ja jestem chrzestną syna A.B.-B. - Tymcia. I tu zagadka logiczna - kim jest A.B.B. dla mojej chrzestnej?) ze swoimi dzieciakami, więc miałyśmy towarzystwo i wrażenia.

Wujek O., czyli mąż mojej chrzestnej, zgarnął na z Kato we wtorek i odwiózł dziś. Niby to tylko 1,5h (nawet niecałe!) drogi, a jak tam pięknie! Góry są, jeziora i tamy są, wieś jest, a więc i jajka prosto od kuiry i pomidorki prosto z grządki... No wspaniale!

Wszystko się udało mimo takiej-sobie pogody. Spacery były, eko wiktuały były, opowieści rodzinne były, wygłupy z dzieciakami też były i wycieczka do Kocierza i tamtejszego parku linowego/kompleksu hotelowego też (i te pierogi, mniam!).

Mill... z reguły uśmiechnięta, choć czasem marudziła, jak to dzieci. No bywa. Trochę się zepsuła pod względem spania, bo wstała mi oba dni, Skubana przed siódmą (ale i tak nie mogę na nią narzekać, bo wieczorem ładnie zasypiała), za to uśmiechnięta, radosna, roześmiana i rozgadana. W takim wydaniu ją lubię najbardziej.

Niektórzy mówią że dzieci są najpiękniejsze kiedy śpią - jak dla mnie nie (choć doceniam chwile kiedy śpi, oj doceniam!). Jak dla mnie najpiękniejesze są kiedy się świadomie uśmiechają, śmieją w głos i okazują jakie są szcześliwe że jesteśmy obok. Że robimy głupią minę. Że całujemy w czółko. Że pierdzimy w brzuchol. Że mówimy śmiesznym glosem ruszając zabawką i udając że to zabawka mówi. Że śpiewamy. Że nosimy na rękach. Że zdjeżdżamy na zjeżdżalni. Że polewamy wodą w kąpieli. I że pozwalamy chlapać. I w ogóle - te uśmiechy z powodem albo bez - naprawdę są najpiękniejsze. I bezcenne.


Poza tym z nowości - stan pupy polepszyło zdecydowanie wyłączne używanie białych pampersów (córka wymaga najdroższych pieluszek od maleńkości, aż się boję pomyśleć co będzie dalej), ulewanie trwa w najlepsze (dzień bez obrzygania mamy dniem straconym), górne jedynki prześwitują od frontu i to bardzo (ale nie tam gdzie powinny się wykluwać tylko patrząc od przodu), smoczki dalej są fuj, gryzaki ujdą w tłumie ale słonica po cesarce lepsza i gada Mill jak najęta ('dadadadaddada tatatatattata yyyy attatatatatatat dadadadadda' - a mama gdzie, ja się pytam?) i jest przesłodycz!

A co tam u Was?

Ściskamy powyjazdowo,
pisząco posta-piorąco-zmywarkoładująca z. i śpiąca m.

 Park linowy w Kocierzu

 I Mill w parku linowym. I tak, wiem, że mam odrost na pół głowy, ale idę dziś do fryzjera, w końcu!

 Widok na Łysinę

 Pogoda średnia, ale widoki i tak były!

 Odrost ała, ale córeczka piękna!

 Uwielbiam minę Mill tu ('O co kaman?'). Na zdjęciu z Olcią, córeczką A.B.-B.

 Jeden z elementów pięknego hotelo-spa w Kocierzu. Odsyłam zainteresowanych na ich stronę internetową tu - naprawdę jest tam bajkowo!

 Spajki (Spiky) - fantastyczny bokser mojej chrzestnej, moja chrzestna i ponownie Olcia

 Plażingu nie było, ale opcja i owszem

I już zmykamy? Oooo....