M8 Osiem miesięcy, pełzanie i powiew zimy

Mill skończyła dziś osiem miesięcy. Niniejszym popełniam więc standardowy blogowo-parentingowy wpis który dziś może wydawać się cheesy, ale odgrzebany za kilka miesięcy lub lat z pewnością będzie (mnie, przynajmniej!) ciekawić. Każde dziecko rozwija się inaczej, wiadomo, a nasze statystyki na osiem miesięcy wyglądają tak o:

Długość: 69 cm
Waga: 8,520 kg (podejrzewam że już z hakiem bo to dane sprzed ponad tygodnia)
Głowa: 42,5 cm
Klatka piersiowa: 44,5cm
Pieluszki: Pampersy białe lub zielone 4, ostatnio również Dady lub w UK u Angielskiej Teściowej 4+ Pampersów pomarańczowych - odkąd pupa piękna żadna pieluszka nie straszna
Zęby: dwa (dolne jedynki)
Ciuchy: 74 cm
Dieta: podstawą ciągle jest moje mleko, do tego 3-4 posiłki dziennie, głównie warzywa, owoce, zupki Matki Polki, trochę mięsa, trochę jajka, trochę kaszy (hit: pęczak!), trochę chleba, wciąż kombo BLW+papek (je wszystko, chętnie)
Lubi: książeczki, nosić się na rękach, spędzać czas z najbliższymi, noski noski, machać łapkami, bawić się niedozwolonymi rzeczami (hity: witamina D jako grzechotka, pilot jako gryzak, klawiatura komputera jako perkusja, kable jako spaghetti, te sprawy. Gwoli jasności - kablami bawić się nie pozwalamy), urywać listki kwiatkom, ciągnąć za włosy (czyjeś, choć i swoich tak jakby przybyło), jeść, wygłupy, kąpiele, jazdę samochodem, inne niemowlęta i dzieci, spać z rodzicami.
Nie lubi: wózka (czasem z łaską pozwala się powozić, ale Tula w zapasie zawsze być musi), spania w dzień (niestety), bawienia się bez sprawdzania czy jestem tuż obok (niestety), pić z niekapka, mleka modyfikowanego (w sumie nie wiem czy nie lubi - kiedyś sto lat temu kiedy jeszcze miałam w planie zostawić ją na noc pod opieką dziadków i Towarzysza Męża - a plany spełzły na niczym - próbowałam jej podać MM, ale nie przeszło. Pluła. Nie rozpaczam z tego powodu.), zabierania jej niedozwolonej zabawki (patrz wyżej), czekania, spania w swoim łóżeczku (niestety!).
Umie: siedzieć. Turlać się we wszystkie możliwe strony. I przemieszczać się pełzając w dziwny sposób podciągania się na rękach z totalną ignorą faktu że z użyciem nóg było by jej łatwiej. Otwierać szuflady. Chwytać najmniejsze paprochy (tfu, tfu, ziarenka ryżu) kciukiem i palcem wskazującym. Śmiać się w głos. Podparta - stać i to dłuższą chwilę. Wskazywać na przedmioty które zrzuciła (tfu, tfu, upadły) przy jedzeniu. Pokazywać kiedy coś jej się podoba a kiedy nie (wiadomo, foch trenowany od maleńkości).
Nie umie: chodzić. Raczkować. Pełzać z użyciem nóg. Mówić (poza 'Hello daddy', 'tatatatattatatta', 'baba', 'grandad Bob' i 'nie' - ale raczej są to powtarzane sylaby bez łącznia ich ze znaczeniem, więc chyba się nie liczy). Pokazywać części ciała (trening trwa, ale idzie opoooornie). Robić kosi-kosi łapci. Machać pa-pa. Kucać. Prowadzić samochodu. Ani samolotu, też nie (za to pięknie się bawi z mamą w samolocik, z turbulencjami włącznie).

Ta-daaaaam, taką już dużą mam dziewczynkę w domu:

(aaaa, zapomniałabym: Rocker Napper ma jeszcze jedną, do niedawna nieznaną przez nas funkcję: można pod niego wpełzać i gryźć rurki, czyż nie?)

 A jak się mają Wasze dzieciaczki? Też Wam się wydają już taaaaakie duże?

Ściskamy,
z&m

PS. Acha, donoszę, że zrobiło się zimno. W Szczyrku i Zakopcu śnieg, marzę o nartach. Może się uda w tym sezonie? A w ramach nocnego -5'C w Kato niniejszym ukradam Towarzyszowo-Mężowe polarowe łanzie (takie o) i idę pokokosić się z Mill w łóżku czytając książki warszawsko-egzaminowe. Takie świętowanie, a jak!