M1 O, choroba!

Przyszła kryska na matyska. Dopadło mnie choróbsko. Tak myślałam.

W sumie zaczęło się już wczoraj - nagle moje piersi zrobiły się mega gorące, w przeciwieństwie do całej reszty mnie, która dostała takich drgawek z zimna, że nie pomogło siedzenie w podwójnym wełnianym swetrze Towarzysza Męża, pod kołdrą i dwoma kocami.

Dobrze że termometr mamy dobry, przyczołowy, sekundowy  - dostaliśmy od taty. Nie sądziłam jednak że przyda się tak szybko. 38.5'C. Nie miałam takiej gorączki od chyba 7 roku życia, bo jestem z tych co nawet jeśli chorują to raczej bezgorączkowo. Szybki telefon do położnej - co robić? Ano, wziąć ibuprofen co 4h, dużo karmić i obserwować. Jeśli dolegliwości się nasilą - natychmiast dzwonić.

Na szczęście dolegliwości przeszły po ibuprofenie. Niestety tylko aż do następnej dawki, kiedy cała historia się powtórzyła. W nocy znów drgawki, rano temperatura 38. Ale za to piersi lepiej (choć córka postanowiła spać snem tak twardym, że dobudzić na karmienie jej nie szło, więc nieco pokarmu odciągnąć trzeba było laktatorem, no ale od tego się ma laktator).

Do południa myślałam, że umieram. Nie byłam w stanie ruszyć ręką. Bolało mnie wszystko, wszystkie mięśnie. Dreszcze miałam. Spać nie mogłam. Po południu i kolejnym ibuprofenie - jak ręką odjął.

O 13 przyszła do nas nasza cudowna położna środowiskowa, obejrzała mnie na wszystkie strony, i doszła do wniosku że jest dobrze - wszystko ładnie się goi a w piersiach nie ma zastoju, a tego, i w konsekwencji zapalenia piersi, się obawiałam. Przy okazji dowiedziałam się że gorączka przy karmieniu piersią się częściej zdarza niż nie zdarza i cudowność karmienia piersią mogą wychwalać magazyny dla dzieci, ale to ciężka sprawa jest. Ano, ciężka.

Ale Towarzysz Mąż zrobił zapas tabletek i leżą na moim stoliku nocnym. Mam nadzieję że tak mi będą ładnie tę gorączkę zbijać, bo kiedy działają czuję się jak człowiek.

Jak teraz, na przykład.

Byliśmy też dziś z M. w szpitalu na powtórzeniu morfologii, żeby sprawdzić tą jej małopłytkowość. Na szczęście wynik jest już w normie i nie ma się absolutnie czym martwić, hurra!

Poza tym nasza klucha waży już 3155 gr i wszyscy bardzo ją chwalą że w takim zastraszającym tempie tyje. Moim zdaniem wygląda trochę jak młody Kalisz, bo takie pućka ma, no ale ponoć dzieci tak mają. No to niech ma.

Załapała też smoczek, nareszcie. Na szczęście i w końcu, bo jej odruch ssania jest niezaspokojony. Dzięki mojej bajeranckiej aplikacji do karmiernia (o której tu) wiem, że spędziłam dzisiaj na karmieniu jej 4h37min. W ciągu jednego dnia? Ponad 4 godziny przy cycu? No to jak ona ma nie tyć?

Ale grunt że wszystko w porzo z nią. A i ze mną po ibuprofenie lepiej.

A jak to było u Was? Miałyście jakieś okołokarmieniowo-połogowe akcje chorobowe?

Ściskamy,
z&m

A tu dzisiejszy millusiny chillout. Gra na wyimaginowanej gitarze, chyba. Tak czy owak, słooodka jest!