M6 Roll over, roll over

Znacie tą angielską piosenkę dla dzieciaków? Jeśli nie to możecie posłuchać jej tutaj, ale ostrzegam, wpada w ucho, a ja od wczoraj wciąż tylko podśpiewuję 'roll over, roll over', jako że magicznie przez noc Milly w końcu opanowała umiejętność obracania się z pleców na brzuch i vice versa. Doczekałam się!

Jest to cudowne, bo czytawszy o tym że wszystkie pięciomiesięcznie dzieci już to potrafią (przynajmniej z brzucha na plecy, bo w drugą stronę to ponoć umiejętność siódmego miesiąca, ale obserwując blogosferę dochodzę do wniosku że chyba wcale niekoniecznie, wszak sporo dzieciaków młodszych od Mill umie to już od dawna) lekko się zaczynałam niepokoić że za niecały tydzień strzeli tej słodkiej dziewczynce pół roku, a ona wciąż krzyczy, żeby ją obrócić, jak jej się znudzi brzuch tudzież znudzą plecy. A tu, praktycznie z dnia na dzień, bez zapowiedzi czy ostrzeżeń, zaczęła nam niczym Natasza Urbańska rolować na całego. Skubaniec mały.

Z nową umiejętnością, połączoną z niebyciem w domu i takimi przewrotami wiąże się jedno niebezpieczeństwo - nie ma maty skip-hop, więc terenem do przetworów siłą rzeczy jest łóżko. Tylko że zostawienie niemowlęcia na środku wielkiego łóżka małżeńskiego (ha, ha, małżeńskiego! Dobre sobie! 2+1 się powinno to łóżko nazywać jak nic!) nie jest już wcale takie bezpieczne, gdyż oddalenie się choćby na minutę (kiedy na przykład zapomnimy pieluszki do przewijania, albo nie daj Boże musimy siku) wiąże się z ryzykiem znalezienia niemowlęcia na skraju owego łóżka (w najlepszym przypadku, który zdarzył się mnie) tudzież z niechcianym przez nikogo z łóżka upadkiem (tfu tfu i odpukać w niemalowane).

Tak więc cieszę się z tych nowości u nas (taki plus z deszczu na wakacjach, jest szansa ćwiczyć), ale wiem że wiążą się one też z komplikacjami typu oczy dookoła głowy (i tak, wiem, będzie gorzej). Ale kiedy patrzę na to jak Mill się chichra sięgając po szeleszczące zabawki i sama decyduje czy woli je oglądać na wyciągniętych rękach leżąc na plecach czy trzymając przed sobą leżąc na brzuchu to dziób sam mi się śmieje. Zresztą wszystko jedno, bo z każdej pozycji, wszystko czego się dotknie, i tak ląduje w jej bezzębnej, ciągle, buzi. Ależ radości z tymi dzieciaczkami!

A Wasze dzieci? Kiedy zaczęły się przewracać?

Ściskamy mocno,
z&m