M6 Gubałówka z niemowlakiem

Czemu nie? Da się, bez problemu.

Pogoda... cóż, jest bardzo przełomowo-letnio-jesienna. W jednej chwili słońce świeci tak, że rozbieram się do podkoszulki, po to (słońce świeci, nie ja się rozbieram), by za chwilę zajść za ciemnymi chmurami zwiastującymi przeloty deszcz. Który następuje, ale jak nazwa sama wskazuje, jest przelotny, i po chwili znów ustępuje słońcu... Zwariować można z taką pogodą, słowo daję!

W związku z fatalnymi prognozami (98% chance of rain, jak twierdziła aplikacja w telefonie Towarzysza Męża) resztę okołozakopiańskich atrakcji zaplanowaliśmy na kiedy indziej. Dziś mieliśmy mieć luźny dzień, spędzony w Zakopanem, na kawie (a może nawet i ciastku, pisa kość, bo co by tu innego w deszcz...) i w poszukiwaniu kurtki dla Towarzysza Męża, wszak jego jest już mocno wysłużona i zobaczeniu co dalej. Może jakaś galeria (niehandlowa!), może jakieś muzeum, może jakaś wystawa... Ale jako że po kawie (i ciastku, jednak, ale przyznaję że domowy tort orzechowy w Kawiarni Europejskiej na Krupówkach był tak obłędny, że zdecydowanie było warto!) i zakupie Towarzyszowo-Mężowej kurtki pogoda się baaaardzo rozpogodziła podjęliśmy spontaniczną decyzję o wjeździe na Gubałówkę. Jako że było spontanicznie, przygotowań wielkich nie poczyniliśmy, ale oto nasze obserwacje, które mogą się przydać tym z Was, którzy wybierają się na Gubałówkę z niemowlęciem w sposób zdecydowanie bardziej zaplanowany:

1) Jeśli nie planujecie wchodzić/schodzić na górę samą w sobie, a zamiast tego kupić bilety na wagonik (patrz punkt 2), śmiało możecie wziąć wózek. Przewóz nie stanowi problemu a u góry spokojnie są trasy które nadają się do przejazdów z wózkiem, a widoki są warte wjechania na górę.
2) Do góry/z góry jeździ kolejka naziemna. Jak linowa w sensie, ale na niczym nie wisi. Fenikular to się nazywa, zdaje się. Jest pojemny, kolejka po bilety idzie bardzo sprawnie (nie wiem jak w sezonie!) i przejazd jest bardzo krótki (3,5 minuty). Bilet dla osoby dorosłej kosztuje 20PLN, niemowlaczek, jak zwykle w takich miejscach, darmowy. Czy trzyipółminutowy (x2) przejazd jest wart 20PLN to już zupełnie inna kwestia, ale, zwłaszcza przy zmiennej pogodzie i niemowlaku, dużo ułatwia.
3) Dysponując nosidełkiem i ładną pogodą można się chyba nawet pokusić o wycieczkę w dół lub górę. Bilet jednostronny na kolejkę jest tańszy (bodajże kosztuje 14PLN) i teren bez jakichś szalonych nachyłów więc nie widzę przeszkód.
4) Mając nosidełko (choć podejrzewam z chustą by było podobnie) trzeba być przygotowanym na mnóstwo spojrzeń, komentarzy i zachwytów. Jaki słodki dzidziuś! Ale fajna! I takie tam, w ten deseń
(#matkadumnajakpaw).
5. U góry pełne zaplecze gastronomiczne, mnóstwo stoisk z tradycyjnymi turystycznymi gadżetami, ławeczki (nadają się do przewijania na, sprawdzone!), niedźwiedzie (do obowiązkowego zdjęcia z niedźwiedziem) i mnóstwo barów, pizzerii i innych gastronomicznych przybytków. Gdyby nie stoiska muzyczne z puszczanym nieco za głośno disco-polo byłoby całkiem przyjemnie. Choć w obliczu naprawdę niesamowitych widoków na Tatry i to jest do przeżycia (posty sposób - rozsiąść się w knajpie daleko od stoiska muzycznego, za to z widokiem, o który nietrudno).

I voila! Poza baranami Mill podobało się wszystko. Po intensywnym dniu padła w samochodzie, a kiedy wstała, jako że po chrypce ani śladu, podczas obiadu dała piękny popis śmiechów chichów i niekończącego się 'tatatatttttatattatatatttaaatatatatatatatatata'.

No, to tyle u nas. Towarzysz Mąż ogląda 'Downtown Abbey', ja siatkówkę (Polskaaaaa białoooo czerwoniiii) a Mill bawi się gryzakiem. Czy mówiłam już że kocham wakacje?

A jak u Was? Byłyście już z dzieciakami w górach?

Ściskamy,
z&m