W33 Syndrom wicia gniazda part 2 - make-up szuflada

Zakręcenie dzisiaj. Cały dzień z Towarzyszem Mężem urządzaliśmy sobie home office pracując nad projektem, który mamy nadzieję nam wypali, ale jeszcze duuuużo roboty przed nami więc nie ma się co chwalić. A później przyjechała moja angielska teściowa (a z nią góra rzeczy dla Milly ale o tym jutro)...

W ramach przerwy zamiast leżeć i pachnieć postanowiłam jeszcze na szybko sprzątnąć moją małą stację makijażową. Syndrom wicia gniazda trwa w najlepsze, a to chyba znaczy że godzina zero zbliża się wielkimi krokami. Nie mogę uwierzyć że już tak mało zostało...

Mimo tego, że zgaga ciągle daje mi ostro popalić i dzień bez wymiotów to dzień stracony, wiedząc że już niedługo nie będę w ciąży zaczynam się tym stanem cieszyć. Trochę mi to zajęło, nie da się ukryć, ale lepiej późno niż wcale.

A to efekty mojego sprzątania:

Niechlubna szuflada 'przed'. Tym razem wiem jak to się stało. Maluję się, potem się spieszę i zamiast ładnie odłożyć na miejsce wrzucam wszystko do szuflady żeby nie leżało na wierzchu i nie wyglądało brzydko. Że w środku wygląda brzydko to trudno. Oczywiście od dzisiaj mocne postanowienie poprawy.

Wersja 'po'. Przejrzyściej i lepiej. Mam nadzieję że tak już zostanie.

I na koniec jeszcze dodam, że mam nadzieję że uda mi się z tej szuflady korzystać równie często kiedy Milly będzie z nami. Mówiąc szczerze, odkąd nie chodzę do pracy, już się lekko rozleniwiłam makijażowo. Z naciskiem na lekko, bo jednak jak wychodzę (może nie ze śmieciami i nie po świeże pieczywo rano, ale w przypadku innych wyjść owszem) to się maluję, a jakoś nie miałam jeszcze czasu porządnie usiąść na tyłku i się brakiem makijażu nie przejmować. Ale to chyba dobrze. Choć nie wiem kiedy zwolnię, ale mam cichą nadzieję, że wkrótce. Chociaż parę dni nic-nie-robienia by mi się przydało. A nie zanosi się. No cóż, wyśpię się jak M. się urodzi.

Ściskamy lekko zmachane (ale za to co druga w pełnym mejk-apie)
z&m